Οι παραπάνω γενετικές διαφοροποιήσεις ξεπερνούν πλέον τα όρια της κοσμητική ιατρικής, που μας υπόσχεται τέλειο δέρμα και νεότητα ενώ μας επιτρέπουν να καθοδηγήσουμε εμείς οι ίδιοι την εξέλιξη του ανθρώπινου είδους.
Είμαστε όμως ικανοί να μιμηθούμε το δημιουργό μας και να φτιάξουμε έναν καλύτερο κόσμο; Εάν μπορούσαμε να δημιουργήσουμε έναν κόσμο χωρίς φόβο, πείνα και αρρώστιες θα οδηγούμασταν σε μια νέα χρυσή εποχή που θα επικρατούσε ειρήνη, αγάπη, κατανόηση ή θα οδηγούμασταν προς την αυτοκαταστροφή;
Ο φιλόσοφος Νίτσε στο βιβλίο του «Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα» εξετάζει τον υπεράνθρωπο αλλά και τον τρόπο με τον οποίο αναδύεται η ανθρωπότητα μέσα από την άγρια φύση του.
Έως σήμερα έχει αποδειχθεί ότι τόσο η εξέλιξη αλλά και η αρμονία είναι δυνατόν να επιταχυνθούν μέσω της «συνθετικής εξέλιξης» στο εργαστήριο. Έως σήμερα έχει επιτευχθεί σημαντική πρόοδος, ωστόσο βρισκόμαστε ακόμα πολύ μακριά από το όραμα της δημιουργίας ενός ανώτερου είδους.
Έως σήμερα έχει αποδειχθεί ότι τόσο η εξέλιξη αλλά και η αρμονία είναι δυνατόν να επιταχυνθούν μέσω της «συνθετικής εξέλιξης» στο εργαστήριο. Έως σήμερα έχει επιτευχθεί σημαντική πρόοδος, ωστόσο βρισκόμαστε ακόμα πολύ μακριά από το όραμα της δημιουργίας ενός ανώτερου είδους.
Τον Αύγουστο αυτού του έτους, επιστήμονες από John Hopkins Medical Institution κατάφεραν να επιτύχουν βελτιώσεις στην μυϊκή ανάπτυξη τόσο σε ποντίκια αλλά και σε ανθρώπους, δημιουργώντας ποντίκια τα οποία είχαν έως και 4 φορές μεγαλύτερη μυϊκή μάζα από τα συνηθισμένα ποντίκια.
Ο Se-Jin Lee, καθηγητής μοριακής βιολογίας και γενετικής, που συμμετείχε στην πειραματική διαδικασία, αναφέρει ότι διαβλέπει πολλά υποσχόμενες κλινικές εφαρμογές μέσω της μυϊκής ενδυνάμωσης, όπως η θεραπεία ασθενειών ή η επούλωση τραυμάτων όπου οι μύες έχουν χαθεί.
Όμως πιο θα είναι το μέλλον αυτών των εφαρμογών για το στρατό, τον αθλητισμό και την κοσμητική ιατρική; Το μόνο σίγουρο είναι ότι και αυτοί οι τομείς θα έχουν μερίδιο στην πίτα. Φανταστείτε έναν κόσμο όπου οι άντρες θα μοιάζουν με μυώδεις υπερήρωες και γυναίκες οι οποίες θα είναι εξωτερικά αψεγάδιαστες.
Όμως η εξέλιξη του ανθρώπινου είδους δεν συνίσταται μόνο στην σωματική ενδυνάμωση και την βελτίωση της εξωτερικής εμφάνισης, αλλά και στην δυνατότητα του ελέγχου των συναισθημάτων μας. Όπως αποκαλύπτεται από πρόσφατες έρευνες οι επιστήμονες βρίσκονται πολύ κοντά και σε αυτό το επίτευγμα.
Ο φόβος που εκφράζεται τόσο από ανθρώπους αλλά και από ζώα ενάντια στους θηρευτές τους θεωρείται ότι έχει μια ενστικτώδη βάση. Παράδειγμα αυτού αποτελούν ο έντονος φόβος μας για τους καρχαρίες και ο φόβος που νιώθουν τα ποντίκια για τις γάτες. Παρόλα αυτά πρόσφατα πειράματα είχαν σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία ποντικιών τα οποία έδειχνα να μην έχουν φόβο για τις γάτες.
Επιστήμονες από το πανεπιστήμιο του Τόκυο αναφέρουν ότι βρίσκονται πολύ πιο κοντά στην κατανόηση του φόβου, αφού δημιούργησαν γενετικά τροποποιημένα ποντίκια τα οποία μπορούν να αναπτύξουν στενές σχέσεις με τις γάτες.
Οι επιστήμονες συμφωνούν ότι αυτή είναι μόνο η αρχή για την διαφοροποίηση των έντονων συναισθηματικών αντιδράσεων ενώ σιγά σιγά αρχίζει να γίνεται εμφανές ότι σε σύντομο χρονικό διάστημα θα είναι δυνατή η απενεργοποίηση και διαφοροποίηση όλων των καταστάσεων.Τι κόσμος όμως θα ήταν αυτός χωρίς θλίψη, άγχος ή φόβο; Παρότι όλα αυτά ακούγονται ιδιαίτερα ενθαρρυντικά θα ήταν επιθυμητή μια τέτοια κοινωνία, από την οποία θα έχει αποστραγγιστεί κάθε ίχνος έντονου συναισθήματος;
Ο πειραματισμός με την σεξουαλικότητα αποτελεί άλλο ένα παράδειγμα γενετικής διαφοροποίησης, του οποίου οι επιπτώσεις στο κοινωνικό σύνολο είναι ακόμα άγνωστες.
Νευροβιολόγοι από το πανεπιστήμιο του Illinois κατάφεραν μέσω της γενετικής τροποποίησης και των φαρμάκων να ενεργοποιήσουν ή να απενεργοποιήσουν την σεξουαλική συμπεριφορά των μυγών μέσα σε μερικές ώρες.
Πιθανότατα ο Νίτσε δεν φανταζόταν ότι ο υπεράνθρωπος του θα μπορούσε να έχει παρεκκλίνουσες σεξουαλικές προτιμήσεις, καθώς αυτό θα οδηγούσε σε μείωση των επιπέδων του ανθρώπινου πληθυσμού. Παρομοίως μια μερίδα ατόμων που είναι ετεροφυλόφιλοι ίσως να έβλεπαν την προοπτική της διαφοροποίησης των σεξουαλικών προτιμήσεων ως θεραπεία.
Εάν όμως η ομοφυλοφιλία είναι απαραίτητη για την εξασφάλιση της επιβίωσης των ειδών; Ίσως η ομοφυλοφιλία είναι ένας φυσικός τρόπος για την διατήρηση των επιπέδων του ανθρώπινου πληθυσμού.
Εάν όμως η ομοφυλοφιλία είναι απαραίτητη για την εξασφάλιση της επιβίωσης των ειδών; Ίσως η ομοφυλοφιλία είναι ένας φυσικός τρόπος για την διατήρηση των επιπέδων του ανθρώπινου πληθυσμού.
Η αλήθεια όμως είναι ότι απλά δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ποιες θα είναι οι επιπτώσεις των γενετικών διαφοροποιήσεων στις μελλοντικές γενιές. Το μέλλον θα είναι αυτό που θα αποκαλύψει τις αλλαγές για το ανθρώπινο είδος.
Ωστόσο, εάν επιμένουμε να βρίσκουμε θεραπείες στις αρρώστιες και λύσεις σωτηρίας για τις καταστροφές που εμείς οι ίδιοι δημιουργούμε θα πρέπει να επέμβουμε στο γενετικό μας μοτίβο. Ίσως οι κίνδυνοι που εγκυμονεί μια τέτοια κίνηση είναι πολλοί όμως η ανταμοιβή θα είναι μεγάλη.
Πηγή: scienceagogo.com