Πλήθος ανδρών και γυναικών βγαίνουν έξω με τη παρέα τους και το διασκεδάζουν. Ζευγάρια και σχέσεις 2 ημερών, άντε 2 μηνών το πολύ. Κοριτσάκια που όχι μόνο δεν έχουν ενηλικιωθεί ...αλλά είναι γεμάτα με εμπειρίες που θα ζήλευε 40άρα. Έχει αρρωστήσει κάτι στη γενιά μας ή μήπως εγώ έχω μείνει πολύ πίσω; Με αφορμή τις φίλες και τους φίλους μου που δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να παραπονιούνται σε καθημερινή βάση ότι «δεν υπάρχουν άντρες πια» και «πάει, μας τελείωσαν τα καλά τα κορίτσια» αντίστοιχα, πάω να ανοίξω ένα θέμα τεραστίων διαστάσεων. Ξέρω πως αρκετοί θα διαφωνήσουν μαζί μου με όσα θα διαβάσουν, άλλοι θα συμφωνήσουν. Έτσι είναι αυτά σε τέτοια θέματα.
Τον τελευταίο καιρό μάλλον κάτι δε πάει καλά στις ανθρώπινες σχέσεις εκτός κι αν μόνο εγώ συναντώ αυτό το φαινόμενο αντί-επικοινωνίας στους ανθρώπους γύρω μου. Είμαι κάτι παραπάνω από δυσαρεστημένη με όσα και όσους συναντώ και πιστεύω πως το εν λόγω θέμα μας ενδιαφέρει όλους μας.
Έχει χαθεί λέτε η επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων ή πλέον έχει μπει για τα καλά η ανεξαρτησία στη ζωή μας. Γυναίκες ανεξάρτητες με τα δικά τους χρήματα, αυτοκίνητα, σπίτια και χωρίς να έχουν κανέναν ανάγκη.
Δεν έχουν λέτε ή έτσι δείχνουν. Από την άλλη, άνδρες μόνοι όλων των ηλικιών που δεν αφήνουν μέρα να περάσει και αναζητούν όλο και περισσότερο να περνάνε καλά. Αυτό θέλουν λέτε;
Για να μην πω για κάποια μικρά κοριτσάκια που έχουν ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Απορώ ώρες ώρες αν ευθύνονται εξ' ολοκλήρου οι οικογένειες τους. Γιατί σίγουρα ευθύνονται στο μεγαλύτερο ποσοστό. Μια βόλτα ένα Σαββατόβραδο σε ένα οποιοδήποτε Clubάκι θα σας πείσει.
Τι να σας πείσει δηλαδή. Ήδη τα έχετε δει οι περισσότεροι. Αν λοιπόν καταφέρετε (βασικό!) να ξεχωρίσετε τις πιτσιρίκες (τα 16χρονα δηλαδή) από τις γυναίκες στο χώρο που βρίσκεστε (γιατί πλέον κομματάκι δύσκολο), παρατηρήστε τις. Θα ήθελα να χρησιμοποιήσω την κατάλληλη λέξη που έχω στο μυαλό μου ως χαρακτηρισμό αλλά δε θα το κάνω για ευνόητους λόγους.
Νομίζω ότι έχουμε φτάσει σε αρκετά κρίσιμο σημείο όσον αφορά στις ανθρώπινες και στις σαρκικές απολαύσεις και κάποια πράγματα από άκρως ερεθιστικά έχουν γίνει πλήρως αηδιαστικά.
Για κάποιους άντρες βέβαια είναι εν μέρει ευνοϊκή εποχή αφού δε χρειάζεται να κουραστούν και πολύ για να έχουν τη "ζωή" που θέλουν στο κρεβάτι τους και ας είναι αυτή μόλις 15 ετών.
Θυμάμαι που όταν ήμουν πιτσιρίκα έπρεπε να κάνω τάμα στους δικούς μου για να με αφήσουν να βγω αργά. "Έχεις χρόνια μπροστά σου γι' αυτά" μου έλεγαν και χαμογελούσαν όταν εγώ κατσούφιαζα.
Θυμάμαι, εκνευριζόμουν τόσο που με έπιαναν τα κλάματα και τρελαινόμουν. Σήμερα λοιπόν, τους ευχαριστώ ιδιαίτερα και έχω να πω πως πολύ καλά έκαναν που δε με άφησαν να "δω" το κόσμο της νύχτας τότε.
Εξάλλου τον κόσμο αυτό τον τρώω σήμερα με το κουτάλι, με τη μόνη διαφορά πως ξέρω να αντιμετωπίζω σίγουρα καλύτερα όλες τις καταστάσεις. Ξαναγυρνάω στα teens γιατί πιστεύω πως είναι πονεμένη ιστορία και με χαλάει ιδιαίτερα αυτό το θέαμα στα μάτια μου.
Δεν έχει τύχει να έχω συναναστραφεί με κάποιο τέτοιο κοριτσάκι και να συζητήσω μαζί του, αλλά θα ήθελα να το ρωτήσω με περιέργεια πως αισθάνεται για τον εαυτό του και πως νιώθει για τις πράξεις του αν και ...νομίζω πως δεν καταλαβαίνει καν τι κάνει.
Απλά πιθανότατα αν συνεχίσει έτσι μετά από μερικά χρόνια θα σιχαθεί την ίδια του τη ζωή. Κάποιος μου είπε πως δε γίνεσαι ....... αλλά γεννιέσαι. Διαφωνώ. Δε γίνεται να γεννήθηκε τόσο μεγάλο ποσοστό!
Για να προχωρήσουμε, ούτε που μ' αγγίζει εάν ένα 17χρονο κοριτσάκι έχει περισσότερες ερωτικές εμπειρίες από εμένα!
Το μόνο που με κάνει να αισθάνομαι είναι απόλυτη αηδία και απέχθεια. Ελπίζω να αλλάξει αυτό κάποια στιγμή γιατί δε πάμε καθόλου καλά σαν κοινωνία έτσι. Και όλα αυτά ξεκινούν κατά τη δική μου άποψη πάντα από τους κατεστραμμένους γάμους και την αδιαφορία των γονέων, κοινώς από την οικογένεια.
Είναι ένας φαύλος κύκλος που εξαπλώνεται με τα χρόνια που περνούν και καταστρέφει κάθε ηθική ισορροπία. Και για μην παρεξηγηθώ, φυσικά και υπάρχουν παιδιά "αστέρια" εκεί έξω που έχουν μεγαλώσει με άσχημες συνθήκες και διατηρούν άψογο ήθος και χαρακτήρα αλλά η πλειοψηφία δείχνει δυστυχώς το αντίθετο.
Πάντα θα υπάρχουν παιδιά "αστέρια" από κατεστραμμένες οικογένειες και πάντα κ*λόπαιδα από τζάκι!
Πως την είδες καλή μου;
Αρκετές γυναίκες μιας και πλέον είμαστε όλες ανεξάρτητες, έχουν δει αλλιώς τα πράγματα και με μια καινούρια λογική. "Σχέση~ Τι είναι αυτό~ Ας περάσω καλά εγώ σήμερα το βράδυ και βλέπουμε..." Cool, δεν είπα να γίνουμε όλες παρθενοπιπίτσες απλά κυριαρχεί το ανισόρροπο εκεί έξω και στις μεγαλύτερες ηλικίες.
Βέβαια όπως το βλέπει κανείς και δικαίωμα του ποιους και πόσους θα έχει στο κρεβάτι του αλλά σωστά μου είπε μια φίλη προχθές "ρε συ αν συνεχιστεί έτσι αυτή η κατάσταση, θα χαλάσουν όλοι οι άντρες". Και τι εννοούσε η ποιήτρια? Χμ!
Ότι είναι πολύ λογικό από τη στιγμή που οι άντρες βρίσκουν εύκολα αυτό που θέλουν για να καλύψουν τις βασικές ανάγκες τους, δύσκολα θα αναζητήσουν το "καλό κορίτσι" και ακόμα πιο δύσκολα θα μπορέσουν να το ξεχωρίσουν και να προσπαθήσουν για κάτι.
Πόσο μάλλον να κάνουν μια σοβαρότερη σχέση αν το θελήσουν... Όπα - όπα! Bad word! Αμάν τι έκανα. Είπα σοβαρή σχέση που αμέσως για ένα μεγάλο κομμάτι των ανδρών μεταφράζεται: σοβαρή σχέση = γάμος.
Μην ακούσουν για γάμο κάποιοι άντρες. Απαπαπα. Μη τυχόν και βγει αυτή η λέξη από το στόμα σου, την πάτησες φιλενάδα! Γράφω και γελάω με όσα γράφω.Αλλά δεν είναι για γέλια, είναι για κλάματα μάλλον. Ρε παιδιά ας χαλαρώσουμε λίγο. Άνδρες - γυναίκες.
Από την άλλη υπάρχουν και γυναίκες απλησίαστες. Τις έχει φάει τόσο πολύ η μοναξιά που έχει αρχίσει και τους αρέσει. Έχουμε πιάσει τα άκρα...
Και περνάω ξανά στο άλλο ποσοστό τώρα. Σε αυτό των γυναικών που παθαίνουν λατρεία με την λέξη γάμος (και ξενερώνουν κατά 80% κατόπιν εξού και το 7 στα 10 ζευγάρια χωρίζουν o φαύλος κύκλος που λέγαμε) και στο αντίστοιχο των ανδρών που παθαίνουν κρίση με την ίδια λέξη.
Χμμμ... Αρχικά τι σας έχει πιάσει όλες ρε κορίτσια και τρελαίνεστε με το άσπρο αυτό φορεματάκι και τα σκαλοπάτια της εκκλησίας? Θα έρθει μόνο του κι αυτό. Προς τι τόση βιασύνη; Όσο για τους άντρες που συνεχίζουν να έχουν την άποψη περί δέσμευσης, φυλάκισης, κομμένα όλα κτλ. κάνουν κακό στον εαυτό τους και μόνο.
Λόγος περί δέσμευσης κατ' εμέ δεν υπάρχει. Αλλιώς δε παντρεύεσαι. Για ποιο λόγο να το κάνεις αν δεν νιώθεις ευτυχισμένος και σίγουρος για τον άνθρωπο που έχεις απέναντι σου? Θέλεις να περάσεις την υπόλοιπη σου ζωή δίπλα σε κάποιον μόνο στην περίπτωση που νιώθεις ψυχική ηρεμία μαζί του, αγάπη, εμπιστοσύνη, ελευθερία και άλλα πολλά γνωστά σε όλους μας.
Το αν θα καταντήσουμε εμείς οι ίδιοι τον γάμο μας βαρετό και θα νιώθουμε δεσμευμένοι, είναι δικό μας θέμα. Όλα στο μυαλό μας είναι εξάλλου.
Πριν δεν έβγαινες καλό μου με τον δικό σου κάθε βράδυ και περνούσες καλά; Τι σε εμποδίζει δηλαδή τώρα που έγινε άντρας σου να κάνετε το ίδιο; Γιατί επέλεξες να γίνεις δούλα και κυρά μόνο με την ιδέα του κοινού βίου Και επειδή έχεις παιδί και υποχρεώσεις; Όλοι έχουμε υποχρεώσεις σε όλες τις ηλικίες και φάσεις της ζωής μας.
Όλα λοιπόν για μένα είναι μέσα στο μικρό μας το μυαλουδάκι. Το μοναδικό εμπόδιο που δέχομαι είναι η οικονομική στενότητα. Αλλά και πάλι αυτό δεν εμποδίζει ποτέ την ευτυχία, απλά είναι οιωνός για περισσότερα προβλήματα σε ένα παντρεμένο ζευγάρι.
Ας κλείσω σιγά σιγά για να μην γίνουν από ενδιαφέροντα κουραστικά τα όσα έγραψα λέγοντας σας πως δε χάθηκαν τα καλά παιδιά, τα καλά κορίτσια, οι σχέσεις. Αυτά λέω και σε όσους ζητούν την άποψη μου στο θέμα, φίλους και γνωστούς. Εκεί έξω είμαστε όλοι, άντρες γυναίκες, απλά υπάρχει μια κρίση προσωπικότητας σε όλους μας πιστεύω. Όλοι ψάχνουμε αυτό το κάτι να βρούμε ενώ στην πραγματικότητα αυτό που έχουμε χάσει είναι ίδιος μας ο εαυτός.
Εκεί έξω είναι και ο ρομαντισμός και η αγάπη και το ταίρι μας. Απλά είναι πιο δύσκολο να το βρούμε στη χρονική περίοδο που διανύουμε λόγω διαφορετικών και πιο ελεύθερων καταστάσεων. Πολύ πιθανό βέβαια και να ζω εγώ στο παραμύθι μου. Στο δικό μου κόσμο. Σε αυτόν όπως θα ήθελα εγώ να είναι. Ίσως..
Μ΄ αρέσει όμως εδώ..!
Πηγή: pathfinder.gr
