Η αφαίρεση των ωοθηκών, μια επέμβαση που συνιστούσαν συχνά οι γιατροί στις γυναίκες άνω των 45, αποτρέπει μεν την εμφάνιση γυναικολογογικών καρκίνων, αυξάνει όμως τον κίνδυνο καρδιοπάθειας και πρόωρου θανάτου, δείχνει μεγάλη μελέτη στις ΗΠΑ.
Οι γυναίκες που αφαίρεσαν τις ωοθήκες τους εμφάνισαν λιγότερους καρκίνους του μαστού και σχεδόν εξαφάνισαν τον κίνδυνο για καρκίνο των ωοθηκών σε μια μέση χρονική περίοδο 24 ετών μετά την χειρουργική επέμβαση. Παρόλα αυτά, κατά μέσο όρο έζησαν λιγότερο σε σχέση με γυναίκες που είχαν αφαιρέσει μόνο τη μήτρα (υστερεκτομή).
Τα νέα ευρήματα δημιουργούν ερωτήματα για μια διαδεδομένη πρακτική και «έρχονται σε αντίθεση με 35 χρόνια διδασκαλίας στη γυναικολογία» σχετικά με την υστερεκτομή, δήλωσε στους New York Times ο Δρ Γουίλιαμ Πάρκερ, επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Obstetrics and Gynecology.
Στη δεκαετία του '70 θεωρήθηκε σωστή επιλογή η αφαίρεση των ωοθηκών για προστασία από τον κίνδυνο του καρκίνου των ωοθηκών, ο οποίος, αν και σπάνιος, είναι δύσκολα ανιχνεύσιμος και συχνά θανατηφόρος.
Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Καρκίνου Τζον Γουέιν στην Καλιφόρνια παρακολούθησαν 30.000 γυναίκες, από τις οποίες οι 16.500 είχαν αφαιρέσει και τις δύο ωοθήκες τους, ενώ οι υπόλοιπες είχαν κάνει υστερεκτομή, αλλά είχαν κρατήσει τις ωοθήκες.
Οι γυναίκες της πρώτης κατηγορίας (αφαίρεση ωοθηκών) εμφάνισαν 25% χαμηλότερο ρίσκο για καρκίνο μαστού σε σχέση με όσες κράτησαν τις ωοθήκες τους, καθώς επίσης 96% μικρότερο ρίσκο για καρκίνο των ωοθηκών.
Παρόλα αυτά, ήταν 12% πιο πιθανό να πεθάνουν στη διάρκεια της 24ετούς περιόδου μετά την επέμβαση της αφαίρεσης. Σε μεγάλο βαθμό αυτό το φαινόμενο οφείλεται σε αύξηση του κινδύνου για καρδιοπάθεια κατά 17%, σε σχέση με τις γυναίκες που κράτησαν τις ωοθήκες τους.
Ο αυξημένος κίνδυνος για καρδιοπάθεια και πρόωρο θάνατο ήταν ακόμα πιο μεγάλος για τις γυναίκες που είχαν αφαιρέσει τόσο τη μήτρα όσο και τις δύο ωοθήκες τους πριν την ηλικία των 50 ετών και δεν έπαιρναν οιστρογόνα, σε σχέση με τις γυναίκες που έκαναν υστερεκτομή πριν τα 50 τους, αλλά κράτησαν τις ωοθήκες τους.
Ο καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Χάρβαρντ Ισαάκ Σιφ, επικεφαλής του γυναικολογικού τμήματος του Γενικού Νοσοκομείου της Μασαχουσέτης, που δεν συμμετείχε στην μελέτη, σχολίασε ότι τα ευρήματα της νέας έρευνας δεν σημαίνουν ότι οι γυναίκες δεν πρέπει ποτέ να αφαιρούν τις ωοθήκες τους.
«Μια γυναίκα με ισχυρό οικογενειακό ιστορικό καρκίνου των ωοθηκών ή του μαστού πρέπει να έχει την επιλογή αφαίρεσης των ωοθηκών της» διευκρίνισε.
Πρόκειται πάντως για μια αλλαγή νοοτροπίας σε σχέση με το παρελθόν, όταν οι γιατροί, συνήθως αυθαίρετα, συνιστούσαν στις γυναίκες να αφαιρούν τις ωοθήκες τους μετά τα 45 χρόνια τους για προληπτικούς λόγους
Οι γυναίκες που αφαίρεσαν τις ωοθήκες τους εμφάνισαν λιγότερους καρκίνους του μαστού και σχεδόν εξαφάνισαν τον κίνδυνο για καρκίνο των ωοθηκών σε μια μέση χρονική περίοδο 24 ετών μετά την χειρουργική επέμβαση. Παρόλα αυτά, κατά μέσο όρο έζησαν λιγότερο σε σχέση με γυναίκες που είχαν αφαιρέσει μόνο τη μήτρα (υστερεκτομή).
Τα νέα ευρήματα δημιουργούν ερωτήματα για μια διαδεδομένη πρακτική και «έρχονται σε αντίθεση με 35 χρόνια διδασκαλίας στη γυναικολογία» σχετικά με την υστερεκτομή, δήλωσε στους New York Times ο Δρ Γουίλιαμ Πάρκερ, επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Obstetrics and Gynecology.
Στη δεκαετία του '70 θεωρήθηκε σωστή επιλογή η αφαίρεση των ωοθηκών για προστασία από τον κίνδυνο του καρκίνου των ωοθηκών, ο οποίος, αν και σπάνιος, είναι δύσκολα ανιχνεύσιμος και συχνά θανατηφόρος.
Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Καρκίνου Τζον Γουέιν στην Καλιφόρνια παρακολούθησαν 30.000 γυναίκες, από τις οποίες οι 16.500 είχαν αφαιρέσει και τις δύο ωοθήκες τους, ενώ οι υπόλοιπες είχαν κάνει υστερεκτομή, αλλά είχαν κρατήσει τις ωοθήκες.
Οι γυναίκες της πρώτης κατηγορίας (αφαίρεση ωοθηκών) εμφάνισαν 25% χαμηλότερο ρίσκο για καρκίνο μαστού σε σχέση με όσες κράτησαν τις ωοθήκες τους, καθώς επίσης 96% μικρότερο ρίσκο για καρκίνο των ωοθηκών.
Παρόλα αυτά, ήταν 12% πιο πιθανό να πεθάνουν στη διάρκεια της 24ετούς περιόδου μετά την επέμβαση της αφαίρεσης. Σε μεγάλο βαθμό αυτό το φαινόμενο οφείλεται σε αύξηση του κινδύνου για καρδιοπάθεια κατά 17%, σε σχέση με τις γυναίκες που κράτησαν τις ωοθήκες τους.
Ο αυξημένος κίνδυνος για καρδιοπάθεια και πρόωρο θάνατο ήταν ακόμα πιο μεγάλος για τις γυναίκες που είχαν αφαιρέσει τόσο τη μήτρα όσο και τις δύο ωοθήκες τους πριν την ηλικία των 50 ετών και δεν έπαιρναν οιστρογόνα, σε σχέση με τις γυναίκες που έκαναν υστερεκτομή πριν τα 50 τους, αλλά κράτησαν τις ωοθήκες τους.
Ο καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Χάρβαρντ Ισαάκ Σιφ, επικεφαλής του γυναικολογικού τμήματος του Γενικού Νοσοκομείου της Μασαχουσέτης, που δεν συμμετείχε στην μελέτη, σχολίασε ότι τα ευρήματα της νέας έρευνας δεν σημαίνουν ότι οι γυναίκες δεν πρέπει ποτέ να αφαιρούν τις ωοθήκες τους.
«Μια γυναίκα με ισχυρό οικογενειακό ιστορικό καρκίνου των ωοθηκών ή του μαστού πρέπει να έχει την επιλογή αφαίρεσης των ωοθηκών της» διευκρίνισε.
Πρόκειται πάντως για μια αλλαγή νοοτροπίας σε σχέση με το παρελθόν, όταν οι γιατροί, συνήθως αυθαίρετα, συνιστούσαν στις γυναίκες να αφαιρούν τις ωοθήκες τους μετά τα 45 χρόνια τους για προληπτικούς λόγους
