Νέα Υόρκη: Η πνευμονική νόσος σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο ψυχολογικών προβλημάτων, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο American Journal of Epidemiology. Η Δρ Ρενέ Γκουντγουιν του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης μελέτησε στοιχεία από αντιπροσωπευτικό δείγμα Αμερικανών ενηλίκων, ηλικίας 25-74 ετών. Τα άτομα συμμετείχαν στη μελέτη First National Health and Nutrition Examination Survey, από το 1971 μέχρι και το 1975. Έγιναν μετρήσεις της πνευμονικής λειτουργίας και οι ασθενείς έλαβαν προκαταρκτική διάγνωση περιοριστικής πνευμονοπάθειας ή αποφρακτικής. Διενεργήθηκαν επίσης ιατρικές εκτιμήσεις της ψυχολογικής κατάστασης των ασθενών. Τελικά στη μελέτη συμπεριλήφθηκαν 642 άτομα με περιοριστική πνευμονοπάθεια, χαρακτηριζόμενη από μείωση της εκπνεόμενη ροής αέρα, όπως το άσθμα, το εμφύσημα και η βρογχίτιδα, 68 ασθενείς με αποφρακτική πνευμονοπάθεια, δηλαδή μείωση του όγκου αέρα που συγκρατούν οι πνεύμονες, που τελικά μπορεί να είναι απόρροια της απώλειας ελαστικότητας του πνεύμονα ή προβλημάτων με την διαστολή του θωρακικού τοιχώματος κατά τη διάρκεια της εισπνοής και 4.776 άτομα με φυσιολογική πνευμονική λειτουργία. Συγκριτικά με τους ενήλικες με φυσιολογική πνευμονική λειτουργία, αυτοί με αποφρακτική ή περιοριστική πνευμονοπάθεια ήταν πιθανότερο να έχουν ψυχολογικά προβλήματα. Ειδικότερα, η αποφρακτική πνευμονοπάθεια συσχετίστηκε με σημαντικά χαμηλότερη αίσθηση γενικής ευημερίας. Η περιοριστική πνευμονοπάθεια σχετίστηκε με χαμηλότερο σκορ αίσθησης γενικής ευημερίας, γενικής υγείας, ζωτικότητας και αυτοελέγχου και υψηλότερο σκορ κατάθλιψης. Η αιτιολογία του συσχετισμού παραμένει άγνωστη. Αλλά οι επιστήμονες εικάζουν ότι η εξασθενημένη πνευμονική λειτουργία μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένη αίσθηση ευημερίας ως αποτέλεσμα των σωματικών περιορισμών που σχετίζονται με την πάθηση. Ακόμα και οι ασθενείς που δεν έχουν λειτουργικούς περιορισμούς μπορεί να βιώσουν δυσφορία από την κακή φυσική τους κατάσταση και αυτό τελικά να οδηγήσει σε εκδήλωση κατάθλιψης.
Πηγή: health.in.gr
