Ο Δρ Ρόμπερτ Γουάλντινγκερ του Νοσοκομείου Brigham and Women της Βοστόνης έθεσε υπό ιατρική παρακολούθηση 229 άνδρες από την ηλικία των 20 ετών μέχρι και τα 50 έτη. Στην αρχή της έρευνας, οι επιστήμονες βαθμολόγησαν τη σχέση των ανδρών με τους γονείς και τα αδέρφια τους.
Το 26% των ανδρών που είχε πολύ περιπλεγμένες ή απόμακρες σχέσεις με τα αδέρφια του είχε εκδηλώσει μείζονα κατάθλιψη μέχρι και την ηλικία των 50 ετών. Το 10% με μετρίου επιπέδου σχέση με τα αδέρφια και το 3% με καλή σχέση με τα αδέρφια είχε επίσης εκδηλώσει μείζονα κατάθλιψη.
Δεν καταγράφηκε συσχετισμός μεταξύ της ποιότητας της σχέσης παιδιού-γονέων και μελλοντικού κινδύνου κατάθλιψης, αλλά τα άτομα με οικογενειακό ιστορικό κατάθλιψης ήταν πιθανότερο να είναι καταθλιπτικά στην ενήλικη ζωή τους.
Οι άνδρες με κακή σχέση με τα αδέρφια τους ήταν επίσης πιθανότερο να χρησιμοποιούν φάρμακα για την τροποποίηση της διάθεσης, όπως ηρεμιστικά, διεγερτικά και υπνωτικά.
Είναι πιθανόν μερικοί εκ των ανδρών του δείγματος να έχουν δυσκολία διαμόρφωσης ενός ισχυρού θετικού δεσμού κατά την παιδική ηλικία με τουλάχιστον ένα από τα αδέρφια τους και αυτό να αποτελεί ένας πρώιμος δείκτης βιολογικών ή ψυχολογικών διαδικασιών που τελικά να συντελούν στην ενήλικη κατάθλιψη.
Πηγή: in.gr
